Poem LXXXIV.
f. 132r. Heading: ghayrahu
Ṭarīq opening line: Omer la-tsafon
Ṭarīq musical mode: unknown
Hebrew Orthography
< יא סאיילי באללה ואש תסאל * ואלנוום חרמתו עאן עאני עייני אנה סבאתני רים אלכלכאל * צאר אלהווא * ותמכן מני ** // אנה סבאתני דאל מעשוקה * אלי בלאני רובי ביהא * אלי תקול מן אלעאגִ מכלוקה * ואלוורץֹ יפתאח פי כדיהא * סלתהא באללה ואש תכון * ואש אלדי יווריני ביהא * פי בקית נדלל מן צֹאר לצֹאר * חתא לצֹאר זרקת אלוושמא * אלהייפא מכחולת לרמאק * נטקת וקאלת לי שי כלמא *** // אלהייפה
Arabic Orthography
< يا ساييلي بالله واش تسال * والنووم حرمتو عان عاني عييني انه سباتني ريم الخلخال * صار الهووا * وتمكن مني ** // انه سباتني دال معشوقه * الي بلاني روبي بيها * الي تقول من العاج مخلوقه * والوورض يفتاح في خدييها * سلتها بالله واش تكون * واش الدي يووريني بيها * في بقيت ندلل من ضار لضار * حتا لضار زرقت الووشما * الهييفا مكحولت لرماق * نطقت وقالت لي شي كلما *** // الهاييفه
English Translation
O my petitioner of God, what are you asking? You have forbidden me sleep from my eye. The antelope with the anklet has taken me captive, desire has come to take power over me. That beloved one took me captive, my dread of her afflicted me— the one you would say is made from ivory, and in whose cheeks the roses bloom. I asked her in the name of God what she is—what He shows me of her. Remorsefully I go from house to house, even to the house with the green tattoo. The slender girl with darkened eyes spoke up and said to me some word.
Standardized Version
يا سايلي بالله واش تسال * والنوم حرمتُه عن عيني انا سباتني ريم الخلخال * صار الهوا وتمكن مني انا سباتني ذا المعشوقة * الي بلاني روبي بِها الي تقول من العاج مخلوقة * والورد يفتح في خديها سلتها بالله واش تكون * واش الذي يوريني بِها في بكيت ندلل من دار لدار * حتى لدار زرقة الوشمة الهيفة مكحولة الرماق * نطقت وقالت لي شي كلمة
Notes:
1. The antelope in this poem recalls the gazelle in the Hebrew poem that comes shortly before Poem LXXXII.